Samenvatting van de afgelopen weken - Reisverslag uit Khett Siem Reab, Cambodja van Floor Been - WaarBenJij.nu Samenvatting van de afgelopen weken - Reisverslag uit Khett Siem Reab, Cambodja van Floor Been - WaarBenJij.nu

Samenvatting van de afgelopen weken

Blijf op de hoogte en volg Floor

04 Juni 2014 | Cambodja, Khett Siem Reab

Wauw, zoals je misschien gemerkt heb ben ik erg slecht in het bijhouden van mijn blog. Om precies te zijn heb ik mijn vorige blog 6 weken en 1 dag geleden geschreven en dat een dag na aankomst in Siem Reap. Deze blog zal dus wel wat langer worden aangezien ik 6 weken samen ga vatten, In mijn vorige blog was ik net aangekomen en vol van de nieuwe indrukken, we zouden gaan beginnen aan een project voor onze studie in een voor ons onbekend land. Inmiddels is het project afgelopen en is er zo onwijs veel gebeurt. Ik heb veel leuke dingen meegemaakt maar ook last gehad van een dip waarin ik het even niet zo leuk vond.

Laat ik beginnen met een samenvatting van het project. Ons project ligt zo'n kleine 20 km buiten Siem Reap. We gaan naar een school die de Samart School heet, dit is een school voor unprivileged childeren. Tenminste dat is wat ze zeggen, sommige kinderen gaan wel naar public school, maar de meeste kinderen zijn toch hiervan afhankelijk. De school is opgericht door Song Samart, een monnik die drie jaar geleden een droom had. Inmiddels is hij geen monnik meer daarnaast gaat hij naar de universiteit en runt hij twee scholen. De school begint elke dag om half vier met een les voor beginners, deze les wordt gegeven door een lerares die zelf nauwelijks Engels kan dus voor een vrijwilliger is het niet leuk om daar bij te zijn. Na een pauze van een uur worden er twee uur achter elkaar intermediate klassen aangeboden en vervolgens krijgen de advanced kinderen les. De leeftijd van de groepen varieerde tussen de 5 en de 23 jaar en in elke klas zitten verschillende leeftijden omdat ze zijn ingedeeld op niveau.

Een dag ziet er voor ons als volgt uit: we worden rond 9 uur/ half 10 wakker doordat het ontiegelijk warm is. Dan verplaatsen we ons naar de eet plek waar we ontbijten, dit is meestal instant noodles (wat verbazingwekkend goed smaakt in de ochtend, tenminste dit is mijn mening, lot en lau zijn het hier niet helemaal mee eens) en fruit (vooral mango want het is mango seizoen) met een kop thee. Om 12 uur krijgen we lunch, wat eigenlijk altijd rijst met iets is (groenten, vlees, vis). Vaak krijgen we van Mami rond 3 uur iets van mango. Ons avond eten is na de lessen dus rond kwart over 8, dit bestaat wederom met rijst met iets. Hierbij moet ik echt even vermelden dat Saran (de dochter van Mami die voor ons zorgt) de lekkerste omeletten (met aardappel, ga ik thuis ook proberen) maakt. Daarnaast heeft ze een recept met varkens reepjes die aan de buitenkant knapperig zijn, dit is echt heerlijk met komkommer, Chili en soja saus, ook het proberen waard thuis! Nou zal je misschien denken dat zijn veel uren vrije tijd, dat klopt. In die momenten hadden we tijd om aan ons project te werken (wat erg lastig blijkt zonder WiFi), hand en span diensten te verrichten rondom de school etc. Dit kwam uiteindelijk neer op lezen, spelletjes doen en chillen.

De directeur, Song, is een geval apart. Het is een jongen van 25 die vanaf zijn 13e monnik is geweest. Sinds zo'n 9 maanden is hij dat niet meer en dat merk je. Hij had natuurlijk jaren de regel dat hij niet mocht drinken en geen vrouwen aan mocht raken en de afgelopen weken heb ik gemerkt dat vrijwilligerswerk doen best wel een vrouwen ding is. Dus dat is wel een dingetje, hij heeft er moeite mee zich te gedragen. Zo is het bijvoorbeeld al meerdere malen voorgekomen dat hij klassen onderbrak om aan de studenten te vertellen hoe leuk hij de vrijwilligster vond en met haar wou trouwen. Aan de andere kant is hij de directeur en wilde hij dat wij zo met hem om gingen. Laten we het erop houden dat het een man is met een droom die nog erg veel kan (en moet) leren, al zal dit een vrij lange weg zijn voor hem.

We woonden bij lokale mensen in de Village, voor $8 sliepen we daar en kregen we drie maaltijden per dag. De plek waar we sliepen is van Papi en Mami, twee vrij oude mensen die zo je opnemen alsof ze je opa en oma zijn. Papi en Mami spreken allebei geen Engels maar met handen en voeten kom je heel ver. Mami heeft er echt lol in om ons khmer te leren, wat dan weer heel leuk is om te gebruiken in de lessen. Ze heeft een snoep kraampje voor de school kinderen waar je kauwgomballen kan krijgen voor 100 Riel ($0,025) en veel meer voor een klein prijsje. Dit kraampje is een soort van overkapping met daaronder een soort bamboe bed waar ze de hele dag op zit of ligt. Als ze daar niet is scharrelt ze wat rond. Papi scharrelt sowieso altijd wat rond, maar ik geloof wel dat dit meestal een doel heeft. Het grappige is dat hij altijd yeah yeah zegt en hij niks te lijkt te begrijpen van wat je verteld.

Saran, hun jongste dochter, is degene die voor ons zorgde. In Cambodja is het normaal dat de jongste dochter thuis blijft wonen om voor de ouders te zorgen. Saran is een hele goede kokkin en maakte elke dag de lekkerste maaltijden. Saran heeft een zoontje (waarvan ik de naam niet weet, 7 jaar) en een dochtertje (Makara, 5 jaar). Haar zoontje is wat schuw en was veel weg. De dochter daarentegen had op een gegeven moment gezien dat ik een spelletje aan het doen was op mijn telefoon en zei: Cher me! Dit is kort voor teacher. Toen Makara er ook nog eens achter kwam dat ik het leuk vond om een beetje met haar te stoeien en te doen kon het niet meer stuk. Op een dag deed ik vliegtuigje met haar, het vliegen op de benen, had ik haar geleerd airplane en Do you want to fly with me? Nou daar ging ik de volgende dag: Floo, you fly with me? Het is een onwijs schattig meisje met een eigen willetje.

Na drie weken zijn de meiden en ik naar Sihanoukville geweest, dit ligt in het zuiden van Cambodja aan zee. Hier zaten we op oltres beach, een rustig strand. Helaas wat Lotte deze week ziek, eerst gewoon ziek, daarna ziek van de medicijnen. Wat betekende dat ze neerslachtig was, geen eetlust en 's nachts paniekaanvallen, heel vervelend. Daarnaast waaide het veel waardoor er geen boten naar de eilanden gingen. Al met al was het een rustige week met veel op het strand liggen. Het was wel heel erg chill, lekkere massage gehad op het strand, m'n benen laten ontharen met touwtjes (wat ik echt nooit meer doe want dit deed onwieeeeeees veel pijn), manicure en pedicure. Lekker genieten. De laatste dag is Lotte naar Siem Reap gevlogen en zijn Laura en ik met de luxury hotel bus terug gereden, een rit van 14 uur werd ons verteld. De vrouw die ons die ons de tickets verkocht vertelde ons dat we een eigen kamer zouden hebben met een twee persoons bed, daarnaast WiFi, opladers en gratis water. Toen we er waren bleken de 'kamers' gescheiden door gordijnen en het 'twee persoons bed' was een groot een persoons bed, nog geen twijfelaar te noemen. Lau en ik gingen stuk, wat een drama en dat VEERTIEN uur lang! Uiteindelijk duurde de ris iets meer dan 10 uur en heb ik zo goed als de hele reis geslapen, wat een meevaller. En wat een ervaring.

In de overige weekenden waren we vaak in Siem Reap te vinden, we hebben de Angor Wat gezien en kennen inmiddels de Old Market en de Night Market uit ons hoofd. We zijn een paar keer op stap geweest wat erg leuk was. We zijn er over uit dat Siem Reap een soort groot dorp is, net als Groningen.

Inmiddels zitten we in een yoga en meditatie retraite centrum. We waren eigenlijk van afgelopen zondag richting een andere stad te gaan, maar we hebben ons paspoort nog niet terug van het verlengen van het visum. Als het goed is kunnen we deze ophalen, eindelijk na een kleine drie weken. De man van de travel agency had ons gezegd dat we na 5 dagen ons paspoort terug zouden krijgen. Hij belde ons meerdere keren dat het langer en langer zou duren. Vorige week zijn we dus maar langs geweest en even onwijs boos geworden. Gelukkig betaald hij nu voor elke dag dat ons visum verlopen is.

Overat we dus niet weg konden hebben we besloten dit te doen. Helemaal zen worden in drie dagen. Maandag zijn we hier rond 11 uur gekomen. De dag begint hier om 6 uur 's ochtends met een uur meditatie gevolgd door een uur yoga. Om 8 uur wordt het ontbijt geserveerd en na het ontbijt is er nog een uur yoga. Dan twee uurtjes rust, om 12 uur lunch, rust tot 15 uur. Om 15 uur is er een yoga sessie, half uurtje pauze en nog een yoga sessie. De dag wordt afgesloten met een meditatie sessie van 6 tot 7. Vervolgens om half 8 uur dinner. Het is hier heel relaxt. Meditatie vind ik niet echt leuk, toch zou het wel goed voor me zijn. Mijn gedachten gaan altijd overal heen en ik heb al tijd liedjes in m'n hoofd, voor m'n concentratie zou het erg goed zijn.

Nu ga ik lekker slapen, hopelijk hebben we morgen ons paspoort terug! Ik ga m'n best doen vaker iets te posten, maar ik kan niks beloven ;) XXX

  • 04 Juni 2014 - 18:36

    Mayke:

    Floripori, leuk je blog te lezen. En stiekem kijk ik er wel naar uit dat je weer thuis komt. Maar eerst natuurlijk nog lekker naar Vietnam! Vooral genieten! Dikke kus liefs

  • 05 Juni 2014 - 03:17

    Lisette:

    Heel leuk om je avonturen te lezen floortje! Wat leef je daar in een totaal andere wereld zeg. Echt super interessant om mee te maken denk ik :) Ik ben trots op je dat je het zo goed doet, en stiekem een klein beetje jaloers dat je echt in een totaal andere cultuur leeft een paar maanden lang. Geniet er lekker van lieverd, kan niet wachten om onze reisverhalen te delen samen! (en ik wil heel graag yoga met je doen in Nederland!!!) Dikke kus xxx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Cambodja, Khett Siem Reab

Floor

Actief sinds 15 April 2014
Verslag gelezen: 183
Totaal aantal bezoekers 2972

Voorgaande reizen:

20 April 2014 - 05 Juli 2014

Cambodja en Vietnam

Landen bezocht: